Maandag 21 juli

Vandaag in de ochtend stonden we al best vroeg op om naar het strand te gaan.
We werden er met 2 bootjes heen gebracht waar we een super mooi uitzicht hadden.
Het strand waar we heen gingen was een toeristisch strand dus we konden gewoon in bikini zwemmen =)
Toen we daar aankwamen waren we allemaal een beetje overdonderd want het was echt vet mooi.
Het strand was echt wit en het water echt blauw. De meeste sprongen er dan dus ook meteen in.
't water was echt zó lekker, en we hadden snorkels en duikbrillen en flippers en alles gehuurd
dus we konden ook snorkelen. Dat was egt zo uber leuk. Ik had gedacht dat je niet echt veel vissen
zou zien omdat ze bang zijn en wegzwemmen. Maar dat was echt niet zo, we konden ze zelfs broodjes voeren
wat ze gewoon uit je hand aten. Dat was echt zo grappig. Onder water is alles echt zo mooi!
Op dat moment leek de zon zo lekker en aangenaam.
maar achteraf gezien was het misschien toch wat teveel voor ons. Aangezien de helft van ons egt helemaal
totaly verbrand zijn. En pijn dat dat doet!
Om een uur of 3 werden we weer terug gebracht naar Palawan met de bootjes en reden we door
naar de vuilnisbelt. Eva had last van dr benen en ging terug en ik had het allemaal wel weer gezien
en ging met 'r mee.
's avonds hadden we de afscheidsavond met de staff van de Ywam base daar.
En omdat Julie jarig was was er een vet grote chocolade taart.
We hebben nog een beetje een feestje gehad met elkaar. En het was allemaal heel
gezellig.

kirsten

P.s. Hier nog even Matthijs over ehbo in de groep.

Simon heeft geen pijn meer na de oorontsteking die hij had, hij is nog wel wat doof. Er zit in iedergeval een zichtbare vooruitgang in.

Mirjam heeft last van haar rechter voet en onderbeen. Lijkt een kramp die niet goed weg wil waardoor ze amper aan kan staan. We zijn met haar naar de dokter geweest en die denkt dat het een normale kramp is die met een pilletje en gatorade ( is sportdrank ) over zou moeten gaan. Zo kijken we dit 2 dagen aan om te zien of er vooruitgang komt. Zo niet, dan nemen we geen risico en hebben we met de dokter afgesproken verder te kijken. Ze heeft geen dikkere voet en is niet anders gekleurd. uiteraard houden wij jullie op de hoogte over haar en willen wij gebed vragen omdat dat de beste medicijnen is.

Met de overige mensen van de airbornegroep gaat het goed. Hier en daar een klein sneetje maar dat zijn de wondjes die we in het daaglijkleven ook kunnen hebben.
natuurlijk worden ze allemaal grondig schoongemaakt om een hoop zorge te voorkomen.


DUIKEN !!!
Even over het duiken. Alles was uiteindelijk geregeld. 's Ochtends ging ik om 06:10 te voet de deur uit. Opzoek naar een tricycle. Normaal staat er een enkele aan het einde van de straat. Maar als dat niet het geval is, dan moet je naar de hoofdweg lopen. Onderweg naar die hoofdweg kwam er een Tricycle achterop rijden en kon ik gelukkig mee naar het centrum. Ik was daar mooi optijd. 06:40. Met een busje hebben we toen nog een aantal mensen opgehaald en zijn we doorgereden naar de scheepswerf. Tijdens de boottocht naar Dos Palmas heb ik nog 6 dolfijnen voor de boeg zien zwemmen. Dat was erg mooi. Op het eiland werd ik ontvangen door een hostes en een tropische vruchten drank. Die bracht mij naar de diveshop waar ik gelijk mijn spullen kon gaan aantrekken voor de eerste duik.

De duiken waren mooi. Veel vissen gezien die ik in Egypte ook al eens had gezien. Nieuw was alleen de trompetfish. De gids had in 'the blue' alleen ook nog een schildpad gezien. Hij probeerde hem nog aan te wijzen. Helaas. Ik heb hem gemist. Wat verder ook jammer was, was dat ik problemen had met het equilizen van mijn rechter oor. Hierdoor kon ik niet dieper gaan dan 10 a 12 meter. Bij de 2de duik hetzelfde liedje. Vooral daar was het jammer aangezien daar op een gegeven moment een drop off was. Dat zijn mooie dingen om langs te zwemmen. Het ging alleen niet. De drop off was van 15 tot +/- 30 meter.

In ieder geval was het goed om weer even gedoken te hebben. Ik heb er dus zeker geen spijt van.

Groeten,
Ronald