holland we komen er aan... vandaag of morgen of zo
Door: restand van t airborneteam
03 Augustus 2008 | Filipijnen, Manila
Hallo allemaal,
wat een gedoe allemaal,
wel gaan niet gaan. informatie hier informatie daar. erg onduidelijk soms.
maar goed, op dit moment heeft Eva bezoek, Ann en Jacqueline om precies te zijn. Het komt hier met bakken uit de lucht. ben op zich best moe maar het is goed vol te houden. natuurlijk is het moeilijk op sommige momenten, zeker toen Eva last had van krampen in haar tong of in haar rug. in Nederland wordt er direct op gereageerd als zoiets gebeurd. hier niet, hier gaat het a la filipino stijl.
maar ook Eva wilde wat zeggen maar het kost haar veel energie om wat te typen.
hallo hier een berichtje van Eva.
ik lig nu al 3 nachten in het Metropolitan Medical Center (een ziekenhuis in Manilla).
het is nog niet helemaal duidelijk wat er met me aan de hand is, maar daar komen we nog wel achter aangezien ik de hele tijd
onderzocht word. als ik niet helemaal duidelijk schrijf komt dat door de medicijnen die mij dubbel laten zien. ik word er
gelukkig niet misselijk van maar ik zie twee Jonathan's en nog meer zusters. ieder half uur en soms zelfs ieder kwartier
worden mijn bloeddruk, hartslag en temperatuur gemeten. heel soms komt er maar 1 zuster om dat te doen, maar meestal zijn
het er een stuk of 5. ze komen dan binnen en zijn heel verlegen sommigen blijven zelfs om het hoekje van de kamer staan kijken
ze gaan dan giechelen
verder kwam ze niet want ze had kramp. en het berichtje is een beetje verouderd, maar dat komt omdat ik naar een internetcafé moet gaan om wat te plaatsen. en dan moet ik Eef alleen laten wat ik niet zo'n goed idee vindt.
De Nederlandse verpleegkundige is gisteren aangekomen en heel even langs geweest. deze wil dat Eva asap naar Nederland gaat. De dokter van het ziekenhuis vindt dat Eva niet kan vliegen, iets waar Eva en ik het mee eens zijn, ondanks dat we zelf ook graag weg willen. vandaag is hij weer langsgekomen. hij komt trouwens uit de regenboogbuurt, erg leuk om te weten. hij gaat zondags naar het leger des heils in muziekwijk. hij slaapt in een hotel ergens in de omgeving.
hmm tja verder zijn eef en ik erg goed bevriend geraakt met een groep verpleegkundigen van onze leeftijd die nog in opleiding zijn. (4de jaar)
ze komen soms in hun vrije tijd langs om te kijken hoe het met eef en mij gaat en om te praten. ondanks dat er een aantal katholiek zijn opgevoed, hebben ze erg veel interesse in onze blik op de bijbel.
sommige hebben we in contact gebracht met mensen van YWAM.
ik ben er erg blij mee dat mensen van de basis langs komen en voor ons zorgen. natuurlijk zijn er genoeg dingen die ik dagelijks moet doen. soms is het iets te veel.
Nou ik hoop dat we gauw een oorzaak vinden of in ieder geval verbetering zien.
daarnaast wil ik iedereen bedanken voor de gebeden en de berichten/telefoontjes. Blijf er vooral mee doorgaan!
De groeten uit Manila
Jonathan en Eva
PS: hier zijn nog wat foto's:
http://picasaweb.google.com/jonathan.kwakkel/ziekenhuis
wat een gedoe allemaal,
wel gaan niet gaan. informatie hier informatie daar. erg onduidelijk soms.
maar goed, op dit moment heeft Eva bezoek, Ann en Jacqueline om precies te zijn. Het komt hier met bakken uit de lucht. ben op zich best moe maar het is goed vol te houden. natuurlijk is het moeilijk op sommige momenten, zeker toen Eva last had van krampen in haar tong of in haar rug. in Nederland wordt er direct op gereageerd als zoiets gebeurd. hier niet, hier gaat het a la filipino stijl.
maar ook Eva wilde wat zeggen maar het kost haar veel energie om wat te typen.
hallo hier een berichtje van Eva.
ik lig nu al 3 nachten in het Metropolitan Medical Center (een ziekenhuis in Manilla).
het is nog niet helemaal duidelijk wat er met me aan de hand is, maar daar komen we nog wel achter aangezien ik de hele tijd
onderzocht word. als ik niet helemaal duidelijk schrijf komt dat door de medicijnen die mij dubbel laten zien. ik word er
gelukkig niet misselijk van maar ik zie twee Jonathan's en nog meer zusters. ieder half uur en soms zelfs ieder kwartier
worden mijn bloeddruk, hartslag en temperatuur gemeten. heel soms komt er maar 1 zuster om dat te doen, maar meestal zijn
het er een stuk of 5. ze komen dan binnen en zijn heel verlegen sommigen blijven zelfs om het hoekje van de kamer staan kijken
ze gaan dan giechelen
verder kwam ze niet want ze had kramp. en het berichtje is een beetje verouderd, maar dat komt omdat ik naar een internetcafé moet gaan om wat te plaatsen. en dan moet ik Eef alleen laten wat ik niet zo'n goed idee vindt.
De Nederlandse verpleegkundige is gisteren aangekomen en heel even langs geweest. deze wil dat Eva asap naar Nederland gaat. De dokter van het ziekenhuis vindt dat Eva niet kan vliegen, iets waar Eva en ik het mee eens zijn, ondanks dat we zelf ook graag weg willen. vandaag is hij weer langsgekomen. hij komt trouwens uit de regenboogbuurt, erg leuk om te weten. hij gaat zondags naar het leger des heils in muziekwijk. hij slaapt in een hotel ergens in de omgeving.
hmm tja verder zijn eef en ik erg goed bevriend geraakt met een groep verpleegkundigen van onze leeftijd die nog in opleiding zijn. (4de jaar)
ze komen soms in hun vrije tijd langs om te kijken hoe het met eef en mij gaat en om te praten. ondanks dat er een aantal katholiek zijn opgevoed, hebben ze erg veel interesse in onze blik op de bijbel.
sommige hebben we in contact gebracht met mensen van YWAM.
ik ben er erg blij mee dat mensen van de basis langs komen en voor ons zorgen. natuurlijk zijn er genoeg dingen die ik dagelijks moet doen. soms is het iets te veel.
Nou ik hoop dat we gauw een oorzaak vinden of in ieder geval verbetering zien.
daarnaast wil ik iedereen bedanken voor de gebeden en de berichten/telefoontjes. Blijf er vooral mee doorgaan!
De groeten uit Manila
Jonathan en Eva
PS: hier zijn nog wat foto's:
http://picasaweb.google.com/jonathan.kwakkel/ziekenhuis
-
03 Augustus 2008 - 09:55
Karin:
Hallo allemaal.hoe is het mogelijk he een verpleegkundige uit Almere en nog Christen ook.terwijl die persoon uit heel Nederland had kunnen komen.Zeer byzonder en zeker leiding.Mijn(ons)vertrouwen op de goede afloop is hiermee zeker gegroeid en we gaan ervan uit dat we eind van de week mogen feesten. Ik zal jullie zeker berichten en hoop ook voor Eva dat iedereen dan even langskomt voor een drankje en hapje. Blijkbaar gaan die 2 daar door met evangeliseren en zorgen ze voor kontakten tussen personen uit ziekenhuis en de basis.gaaf he,Het is heel zwaar en moeilijk maar t geeft toch ook een gevoel van dankbaarheid en rust dat alles ten goede meewerkt. Wij, Eva dr familie vinden het ook superfijn om te ervaren dat er zoveel lieve mensen zijn die meeleven en meebidden, dat geeft veel steun en rust. Bedankt allemaal. Liefs Karin -
03 Augustus 2008 - 12:03
Jacqueline Van Manen:
Gister ben ik in de Filipijnen aangekomen. Vandaag ben ik samen met Ann bij Eva (en Jonathan) op bezoek geweest. We hebben een goede dag samen gehad. Ook de Nederlandse verpleger was er. Ann en ik hebben een goede indruk van hem. We zijn hoopvol op een goede en snelle afloop. Morgen zal ik ook weer bij Eva zijn.
Gr. Jacqueline -
03 Augustus 2008 - 12:57
Mirjam:
Er wordt flink meegeleefd hier in Almere! Ik heb vandaag de bloemen mogen ontvangen van Parousia- west en je moeder van buiten. En er wordt veel gebeden voor jullie. Mooi dat Ann en Jacqueline bij je langs zijn geweest. En wat een foto's;) je hebt er een hoop vriendinnen bij.
Heel veel sterkte! Ik hoop je snel weer in Nederland te zien.
-
03 Augustus 2008 - 13:24
Eli:
heyy!!
eindelijk een berichtje van jullie :D
hopelijk kunnen jullie snel terug vliegen!!
xxx eli
-
03 Augustus 2008 - 13:37
Onno En Anja:
Hoi Jo en Eef,
Fijn om jullie even te zien. Spreken elkaar natuurlijk wel, maar vinden het fijn om even mee te kijken. Zal morgen aan Ed vragen of hij de verpleegkundige kent; wat is de wereld klein Misschien kent hij Ed Bosma ook wel).
Paul preekte vanmorgen over vertrouwen hebben in God, was erg bemoedigend. Gelukkig mogen we dat doen, ook als de omstandigheden erg moeilijk en vervelend zijn.
Liefs,
Onno en Anja -
03 Augustus 2008 - 15:17
Ton En Coby:
Goed om zoveel foto's te kunnen zien.Dat brengt jullie wat dichter bij! Het zal allemaal niet meevallen, maar toch fijn dat men daar zo lief voor jullie zijn en zo goed voor jullie zorgen.
Gods zegen toegewenst en veel sterkte, ook voor jullie ouders!!
Hopen op een spoedig weerzien!! (In het echie en niet via internet:)
Liefs van ons.
-
03 Augustus 2008 - 17:16
Corné En Sandra:
Hai Jonathan en Eva,
Leuk om van jullie zelf een bericht te lezen!!
Fijn dat er ook positieve dingen te melden zijn; leuk die foto's en de vele contacten die jullie op doen....echt ook super dat die verpleger een christen is...gaaf.
We hopen met jullie mee dat jullie z.s.m. naar Nederland af kunnen reizen!!!!
Vanmorgen in de dienst geweest; Corné en Ronald hebben heel kort iets over airborne gezegd en uiteraard over de situatie rondom Eva verteld....er wordt veel voor jullie gebeden..we hopen dat jullie de kracht ervan ervaren en dat jullie je gedragen voelen hierdoor....blijf vertrouwen!!
De evaluatie van en met airborne laat op zich wachten tot we hier compleet zijn; en uiteraard ook de presentatie voor de gemeente; het blijft zo apart dat jullie daar nog steeds zijn en wij hier!!
Nou jongens hou jullie taai en heel veel sterkte en groetjes.
Kom snel naar huis!!!
Waar we ook zijn God is erbij!!!
liefs Corné en Sandra
-
03 Augustus 2008 - 20:08
Lia:
Wat een hoeveelheid nieuwe berichten vandaag en wat leuk om weer van jonathan en ook eva te lezen. En die foto's.. wat ziet alles er profesioneel, vriendelijk en hartelijk uit. En wat geweldig dat jullie over het werk in manilla kunnen vertellen.
Sommige mensen in een ziekenhuis worden nooit vergeten en daar horen jullie vast bij. Maar het is zoals je moeder zegt, hopelijk zo snel mogelijk naar huis, zodat we jullie thuis kunnen zien.
Het is al eens eerder gezegd; maar veel wijsheid kracht en zegen toegewenst voor jullie en allen die bij jullie betrokken zijn. Een hartelijke groet . -
04 Augustus 2008 - 07:57
Fam Veldhuis:
ook wij leven met jullie mee,en kom maar snel weer naar almere. -
04 Augustus 2008 - 09:25
Karin:
Net met de verpleegkundige gesproken en zoals het er nu uitziet komen ze eind van de week thuis. Ze wordt dan per brancard vervoerd en met de ambu gereden naar t vliegtuig. Voor hier thuis tja hij zei dat ik zoals het er nu uiziet een bed beneden moest aanvragen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik tegen die 1e nacht alleen wel opzie. ik weet niet hoe die krampen eruit zien en of er geen paniek uitbreekt zonder dokter in de buurt.De volgende dag moet ze dan op die MRSA bacterie getest worden dat duurt een paar dagen meen ik en dan kan ze verder in nederland onderzocht worden.T is wat wazig en spannend allemaal maar ik vertrouw dat iedereen ons blijft omringen met zorg en gebeden. Zodra er iets definitief is zet ik het hier weer op. Tot schrijfs. Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
