vrijdag 18 juli

Vandaag hebben we geklust op de basis van ransang. Een aantal jongens stonden vanaf 6 uur in de ochtend aan een half gebouw te werken wat een bibliotheek moet gaan worden. Later die ochtend hebben ook een aantal meiden meegeklust.

Corne, Job en ik (mirjam) hebben een kuil gegraven van iets meer dan een meter diep waar hun de plastic afval in gooien en vervolgens begraven. Ook hebben een aantal ater gezuiverd aangezien het schone drinkwater op was.

In de middag met een groep van ongeveer 10 een programma gedaan op de high school. De andere waren bij de basis gebleven om nog verder te bouwen aan de bibliotheek.

Het programma wat we gedraaid hebben op de high school was erg leuk.
De clown act, gezongen, interactief praatje van Corne met de studenten en een getuigenis van Simon over zijn pijnlijke oor. Hij vertelde dat hij wel zo vrolijk doet maar dat hij eigenlijk veel pijn heeft maar gebeden had voor kracht en plezier om naar de high school te gaan. Hij getuigde van Gods grootheid en hoe hij met God communiceert en hoe God hem helpt in bepaalde situaties.

De studenten waren allemaal erg enthousiast en deden leuk mee. We hebben de studenten veel betrokken bij het programma en dat maakte de sfeer heel goed.

Ook heb ik het idee dat we daar echt iets van God hebben laten zien en dat het evangelie is overgekomen.
In de programma's die we tot nu toe gedaan hebben zie je niet direct dat de mensen zich toewijden aan God. Je ziet wel dat je voor die dag hun een mooie dag hebt gegeven en je ziet de plezier en blijheid van hun gezichten afstralen als wij aanwezig zijn. We weten niet wat er in de harten van de mensen daadwerkelijk gebeurt. Ik hoop dat we iets mogen aanwakkeren en dat de mensen en in dit geval van de high school deze jongeren een keuze mogen gaan maken voor God en dat ze daarmee een persoonlijke relatie mogen krijgen.

In de avond hebben we afscheid genomen van de staf op Ransang. De high school studenten die gesponsord worden door YWAM en op de basis wonen hebben verteld wat onze aanwezigheid voor hun heeft betekend. Ze zeiden dat ze veel van ons hebben mogen leren en dat ze zich gezegend voelen door onze komst. Ook de staf heeft ons bemoedigend toe gesproken. Ze hadden nog nooit een team gehad die zo interactief programma had en waren blij met onze komst. Voor ons goed om te horen dat de programma's die we gedaan hebben, dat daar ook positief op is gereageerd door de bevolking en dat de staf daar enthousiast over is.

Morgen gaan we terug naar de basis op puerto princessa.

Groetjes Mirjam