vrijdag 11 juli

Hoi allemaal hier een berichtje van Simon en Christiaan.

Vrijdagochtend hadden we worship met de gehele staff.
Ze hadden onds gevraagd om deze ochtend te leiden.
We zijn begonnen met het lied hoofd, schouders, knieen en ......
Uiteraard deed iedereen enthousiast mee en de sfeer was meteen helemaal ok.
We zongen een aantal worship liederen en daarna hield Cornee een preek over het geloofsleven met uitleg hierover d.m.v vies water in een fles.
Daarna kon iedereen een belangrijke bijbeltekst uit haar of zijn leven geven.Verder konden de dansers eindelijk hun dans laten zien aan de staff dit was erg leuk.

In de middag zijn Christiaan, Stephanie , Elmira, sarah, Job, Kirsten en Simon naar een weeshuis gegaan voor gehandicapte/misvormde kinderen. We hadden niet echt een idee wat we hier konden gaan verwachtten dus hadden alles maar goed voorbereid.
Ik (Simon) vond het erg indrukwekkend wat ik daar zag. Kinderen met kromme ruggetjes en levensloos alleen maar liggend op bed omdat ze niet in staat zijn om maar een beetje normaal te bewegen.
Dit raakte mij persoonlijk enorm.
Ik vouwde ballonnetjes en eigenlijk voelde ik mij intens machteloos en verdrietig.
Het feit te zien dat dit voor hun een uitzichtloze situatie is vond ik echt erg. Zulke lieve kinderen niet in staat om te spelen of praten.
Het was dus enorm bijzonder om toch bij enkele kinderen een lach op hun gezicht te toveren , ik knuffelde de kinderen ook en 1 kindje wilde me niet meer loslaten. Nou hier Christiaan over zijn beleving over dit weeshuis: ik wist vantevoren ook niet wat ik moest verwachten. maar we gingen er zn 7en gewoon dapper heen.
toen we er kwamen en die kinderen zagen stonden we toch allemaal eventjes stil. ze lagen er allemaal maar raar bij in hun kleine bedjes.
buiten waren er gelukkig nog een aantal die wel konden bewegen. kirsten en sarah gingen naar hun toe en ballonnen maken, ook gaven ze stikkers waardoor even laten sarah onder de stikkers zat.
we zagen er allemaal uit als een clowmn met een oranje hoed een fopneus en een strikje.
ik ging ballonnen vouwen en probeerde een reactie te krijgen.
sommige reageerde sommige merkte niets van alle aandacht. dat deed wel even pijn.
ook was er een meisje dat er wel gewoon uitzag. ze vouwde van een ballon gewoon een hond! anderen kunnen dat niet zo snel. ze miste wel veel sociale vaardigheden, misschien kwam dat juist door het huis. het bied onderdak en eten maar meer ook niet.
er waren ook andere mensen naar het weeshuis gekomen, meisjes van 17 uit college. een spanjaard die eruit zag
als een echt nederlander (best grappig) en nog een aantal chineese missinaires.
We hebben nog kunnen meehelpen met het eten geven aan de kinderen.
Kortom het was een bijzondere middag en heeeelllll misschien gaan we nog 1 keer als we terug zijn uit palawan.....

Verder zijn er een aantal de straat opgegaan om te evangeliseren en een aantal mensen zijn op de basis gebleven om te bidden voor alles, het team en de mensen die onderweg waren, voor Manilla.

Sávonds gingen we bij de permanent housing ook wel de oude smokey mountains genoemd evangeliseren.
we hadden muziek met apperatuur mee en ook belichting. we hadden een heel programma. Eerst gingen we iedereen voorstellen aan de lokale mensen. Er waren een hoop nieuwsgierige kinderen, jongeren en een aantal volwassenen gekomen.
We konden eerste de beide dansen doen. Dit werd enthousiast ontvangen.
Daarna deden we een sketch d.m.v clowning waarin het verhaal van de barhartige samaritaan zat.
Hierna konden mensen van het Airborneteam hun getuigenis geven.
Uiteraard deden wij dit beiden (hihihihi).
Hierna gaven we aan dat als ze wilden dat er voor hun gebeden werd dat kon.
Simon en Ronald konden zo voor jongeren bidden en later werd Sarah ook gevraagd om voor iemand te bidden.
Pator Reilly vertelde ook nog een verhaal in Tagalog Wij verstonden er niets van maar VOLGENS MIJ VONDEN DE JONGEREN HET WEL ERG INTERRESANT want bleven wel zitten.
We hebben daarna nog lang kunnen zingen met iedereen en balonnen kunnen vouwen en veel kunnen praten met de mensen.
Het was een zeer geslaagde avond.

Groetjes Simon en Christiaan.