Donderdag 24 juli

Heeey hier Sarah. Ik heb de eer om vandaag de weblog te schijven.
Vandaag zijn we begonnen met een meeting ns een ontbijt van rijst en ontzettend vette worstjes.

De dag werd doorgenomen: Job, Areanne en Jacqueline gingen naar Daycare. Stephanie ging samen met Manuel op pad om laatste spulletjes te kopen voor de pakketjes(tasjes gevuld met schaar, tandpasta, lolly's enz)
Corn'e, Matthijs en ik gingen samen met Ollie(de vrouw van de baas van de basis) naar de winkel om inkopen te doen voor de pakketjes die we vanavond in het ziekenhuis hebben uitgedeeld.
De rest bleef op basis of ging straat evangeliseren. . Er werd alvast van boodschappen gesorteerd.

Toen wij treug kwamen van het boodschappen doen hebben we 30 zakken gevuld met etenswaren voor de mensen in het ziekenhuis vlakbij permanent housing.

Intussen was het alweer etenstijd geworden.
Jacqueline had gister wat contact gemaakt met wat basisschool kids uit de buurt, deze kwamen nu weer om met haar, Eva en Elmira gezellig te kletsen en te spelen.

Sandra, Areanne, Kirsten en ik zijn naar Een vrouw geweest die onze nagels heeft gereinigd en gelakt. Jacqueline heeft deze vrouw gesponserd om spullen te kopen zodat zei geld kan verdienen door negels te doen.
Simon en Stephanie zijn op zoek gegaan naar tasjes voor de aan de youngfocus kinderen. En de rest heeft op de basis rond gehangen of heeft de pakketjes voor de youngfocus kids gemaakt.

's Avonds zijn we naar het ziekenhuis gegaan die hier niet vervandaan is. Je kan permanenthousing zien liggen. Het bezoek heeft Matthijs geregeld met Ollie. Het heeft behoorlijk veel impact op mij gedaab. We zijn in groepjes van 4 kamers langs geweest op mensen te bemoedigen, vertellen dat God er voor hen is en gebeden. De eerste man die wij voor mochten bidden, was aangereden en zijn arm moest geamputeerd worden. Hij glunderde toen wij(job, Areanne, Mailou en ik) voor deze man gingen bidden. Als laatste kwamen we bij een kindje die 1 mssnd is en 1,5 kg weedt. Zijn ouders kijken niet naar hem om. Een vader die ook een ziek kind heeft in die kamer kijkt wel naar hem om. Areanne en ik hebben toen belsoten om de medicijnen te betalen die hij opdat moment nodig had. Zijn ouders hebben kennelijk geen geld voor medicijnen.
De andere groepjes hebben ontzettend veel meegmaakt. Het was een leuk, moeilijke maar goede ervaring. Tot snel in Nederland.

Sarah